Verkocht!

Het waren zware onderhandelingen maar we kunnen nu eindelijk zeggen dat ons huis verkocht is! We zijn heel blij en opgelucht, maar minder dan we verwacht hadden. Misschien omdat de onderhandeling wat moeizaam waren, en er zelfs over 500 euro gesteggeld werd - bizar op zo'n bedrag. Maar als we straks bij de notaris zitten en de voorlopige koopakte tekenen, zal het wel tot ons doordringen: we zijn helemaal klaar voor de volgende stap!

Wat ik merk in mijn dagelijkse routine is dat ik al een beetje afscheid aan het nemen ben van het huis. Het gaat langzaam, en heel subtiel, maar je merkt dat er steeds vaker door je heen schiet "straks maak ik espresso in een andere keuken" of "het uitzicht is over een paar maand heel anders". Ondanks dat ik erg uitzie naar het nieuwe huis (iets minder naar de verhuisdag zelfs trouwens...) maakt me dat ook wat melancholisch. Dit is het huis waar we samen zijn gaan wonen, van waaruit we getrouwd zijn en waar echt hele mooie herinneringen gemaakt zijn. Een huis om te onthouden - niet de woning zelf, maar wel waar het voor ons voor staat: ons eerste thuis.