Opdrachtgever

Meestal zit ik aan de ontvangende kant van de tafel en heb ik tegenover mij een opdrachtgever die aangeeft wat hij of zij van mij verwacht. Meestal vraag ik dan nog even door, om zeker te weten dat ik iets doe wat écht gevraagd wordt. Sinds vorige week heb ik mogen ervaren hoe het is om aan de vragende kant te zitten.

Ik ben namelijk gevraagd om opdrachtgever te zijn voor een groep studenten van een hogeschool, die zich willen (of moeten, dat is op school nooit zo duidelijk) bekwamen in social media strategieën. Zij gaan daarvoor een rapport schrijven voor de website van Kees en mij, circulairestad.org. Ik heb een gastcollege gegeven en kort verteld wat ik van ze verwacht. Het bleef heel stil en daar werd ik een beetje nerveus van. Zouden ze me echt begrijpen? Ik heb dus nog wat meer verteld, en na weer een stilte nog maar wat meer. Ik begrijp nu hoe opdrachtgevers zich soms moeten voelen als freelancers
weglopen met een opgewekt "komt voor elkaar!" zonder een vraag te hebben gesteld.

Nee, ik blijf mijn opdrachtgevers lekker doorzagen over wat ze willen. En dat rapport... ik ben heel benieuwd!

Bijbaantje

Het leven als zelfstandig schrijver is voor mij het perfecte leven. Ik geniet van de vrijheid, van het sparren met opdrachtgevers en vooral heel veel van het schrijven zelf. Ik geniet zelfs van de administratie! (Die gelukkig heel makkelijk is met mijn online boekhouder). Het enige dat ik mis, is het vrijblijvende en luchtige contact met mensen, het gebabbel over het weer of het laatste nieuws.

Daarom heb ik bedacht dat ik voor een halve of hele dag wel in een winkel zou willen staan. Het eerste dat in me opkwam was natuurlijk een boekhandel. Maar via via raakte ik in gesprek met een vrouw die bij een klein winkeltje in de Jordaan werkt, waar ik vroeger veel kwam. Een winkel tjokvol curiosa, antiek en kitsch. Vol gebloemde bordjes, porseleinen knoppen, mooie notitieboekjes en gedeukte blikken. Ik heb gevraagd of ze nog iemand konden gebruiken en het antwoord is ja. Dus nu ben ik elke week in dit heerlijke winkeltje te vinden en geniet ik volop van praatjes over het weer.

PS Alles in deze winkel is voor mij koopwaardig, maar ik weet mezelf goed te beheersen ;-)

Tekstnetwerken

Afgelopen vrijdag ben ik naar een netwerkbijeenkomst geweest. Ik ga wel vaker naar dat soort bijeenkomsten, maar deze was echt gericht op tekstschrijvers, redacteuren en communicatieprofessionals. Het thema was "Leven van de pen" en dat sprak mij wel aan. Ik doe niets liever!

De inleiding door Marcel van Driel was al zo inspirerend dat als ik daarna weg had gemoeten, het geld niet verspild was. De kern van zijn verhaal: als je wilt doen wat je leuk vindt, doe het dan 66 dagen achter elkaar, dan is het een gewoonte geworden. Gecombineerd met "500 woorden per dag is een boek in het jaar" ben ik nu elke dag een stukje verder aan het schrijven aan mijn boeken. Elke dag een stapje!

Verder heb ik nog een workshop gevolgd over LinkedIn, over marketing en over balans in je werk. Allemaal heel interessant en leerzaam, en lekker praktisch ook. Fijn om af en toe weer een flinke lading inspiratie te krijgen: ik kan er het komende jaar weer tegen!

Bijblijven

Toen ik na mijn studie begon met werken, kon ik me niet voorstellen dat ik ooit zou stoppen met leren. Ik heb inderdaad in de jaren daarna nog verschillende studies gedaan, vaak naast mijn werk. Ook via mijn werkgever heb ik verschillende cursussen gevolgd. Nu ben ik zelfstandige, en mag ik zelf zorgen dat ik bijblijf.

Gelukkig is dat tegenwoordig geen opgave meer. Het internet biedt duizenden opleidingen en cursussen, zowel gratis als tegen vergoeding. Er zijn zelfs universitaire studies te volgen: MIT heeft een groot deel van het curriculum online staan. Ook Alison heeft cursussen waar je een certificaat voor kunt aanvragen, en een mooie Nederlandse site met cursussen is die van de Open Universiteit of het meer toegankelijke leren.nl.

Je kunt dus op verschillende manieren goedkoop leren. Maar wat ik merk is dat het niet altijd blijft hangen wat ik leer. Misschien ben ik het 'studeren' wat verleerd, of is de manier waarop de informatie aangeboden wordt niet duurzaam genoeg. Ik maak bij een online cursus geen aantekeningen, zie geen docent die de stof op een interessante manier vertelt en het is nogal gericht op zenden en informeren. Ik wil graag wat actiever met informatie bezig, en doe daarom daarnaast ook intervisie. Als iemand nog ideeën heef over duurzaam leren, dus dat het geleerde ook echt blijft hangen, dan hoor ik het graag!

Update

Deze week ben ik weer eens door mijn kledingkast gegaan. Met een aanleiding deze keer, want ik las op internet de tip om een mindmap te maken van wat je wilt uitstralen. In die mindmap kwamen de woorden "meisjesachtig", "lief" en "sportief" niet in voor, dus er konden heel wat bloemenjurkjes en t-shirtjurken weg. Dat geeft gelijk ruimte in mijn kledingkast, die ik voorlopig even niet op wil vullen. Ik ga voor wat tweedehands accessoires om mijn -vooral grijze - jurken van kleur te voorzien, en wil ook wat opvallende kettingen gaan dragen. Toen ik overigens daarna ook mijn sieraden doorzocht, zag ik dat ik al een paar mooie kettingen had. Sieraden die ik al tijden niet meer heb gedragen mogen weg.

Ik merk dat ik energie krijg van zo'n moment stilstaan: past het nog bij mij wat ik doe? Wat ik draag? Wat ik uitstraal? En nog meer energie krijg ik daarna van het actie ondernemen. Meer ruimte met betere kleding!

Professioneler

Hoewel ik al sinds maart 2013 mijn eigen bedrijf heb, ben ik nu iets meer dan een jaar echt fulltime bezig met mijn tekstburo. En het gaat heel goed! In de zomermaanden is het altijd wat rustiger - was al zo toen ik nog bij de gemeente werkte - en dus heb ik de tijd gebruikt om mijn bedrijf te evalueren. Mijn conclusie: het is tijd om mijn uitstraling te professionaliseren.

Ik heb daarom eerst een onderscheid gemaakt in de diensten die ik aanbied. Naast tekstschrijver doe ik ook redactiewerkzaamheden en ben ik natuurlijk ook schrijver - van blogs, artikelen en boeken. Daarom heb ik bij de Kamer van Koophandel drie nieuwe namen opgegeven: mijn schrijversbedrijf heet erica pierik, mijn redigeerbedrijf heet De SchrijfWijze en mijn tekstburo heet nu Buro Mani. Voor elke activiteit heb ik een website nu, naast natuurlijk mijn blog en facebookpagina. Ik ben heel trots op het resultaat!