Vier uur per week werken?

Een vriend van mij leende mij het boek Een werkweek van vier uur, van Timothy Ferriss. Ik heb het met veel plezier gelezen, niet omdat ik lui ben en dat ook wil ;-) maar omdat dit voor mij een voorbeeld is van de nieuwe economie. Het is jammer dat het tweede deel van het boek vooral gaat over hoe je snel rijk wordt zonder veel te doen, maar het eerste en derde deel zijn bijzonder inspirerend.

Het begint al met zijn stelling dat onrealistische dromen makkelijker te halen zijn dan realistische, en hij laat het zien met voorbeelden. Ook stelt hij dat je je dromen niet moet uitstellen, maar in plaats daarvan stappen kunt zetten om ze nu al te realiseren. Belangrijkste stap: downsizen. Natuurlijk van spullen, maar vooral ook qua productiviteit; niet langer tijd steken in de dingen die niet bijdragen aan je dromen. Hij haalt het Pareto-principe aan, die aangeeft dat je in 20% van je tijd 80% van het resultaat behaalt. De resterende tijd levert minimale meerwaarde op. De bijbehorende vraag: ben ik productief, of ben ik alleen maar actief?

De tijd die je overhoudt (hij geeft echt veel voorbeelden hoe je dit goed aan kunt pakken) kun je besteden aan wat hij minipensioenen noemt: reizen, cursussen volgen, hobby.. Daarvoor moet je dan wel voldoende geld hebben, en daar gaat het middelste gedeelte over. Ik vond dat het minst interessant, omdat ik geld minder belangrijk vind. Ik pas liever mijn uitgaven aan aan mijn inkomen, dan dat ik meer moet verdienen om mijn uitgaven te bekostigen. Maar evengoed heb ik wel wat bruikbare tips gelezen. Kortom, een leuk boek om te lezen.

Grootse plannen

Ik ben nu al een tijdje aan het bloggen (niet altijd even regelmatig ;-)) en mijn Facebook-pagina aan het vullen met in mijn ogen interessante artikelen. Dat doe ik vooral ter inspiratie - ik heb geen grote plannen anders dan mensen te inspireren om van 'genoeg' te genieten.

Een paar maanden geleden hebben Kees en ik samen een website gelanceerd: circulairestad.org. Hiermee hebben we wel grote plannen. Ook hier gaat het om inspiratie, maar omdat we juist veel ruimte geven aan wat je als individu zélf kunt doen om een mooiere wereld te maken, willen we de website gebruiken om echt een beweging in gang te zetten. Dat doen we door de inhoud - interviews, nieuwsberichten, korte blogs - en door de verspreiding van deze inhoud. We zijn druk bezig met het opzetten van samenwerkingsverbanden, doen maandelijks nieuwe interviews en zoeken nog steeds gastbloggers. Ons aantal volgers groeit gestaag en we krijgen veel positieve feedback. Dat geeft een goed gevoel! Samen kunnen we de wereld best een beetje mooier maken.

Ook meedoen met deze beweging?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief op circulairestad.org, en volg ons op Twitter en Facebook!

Geen vakantie

Ik zag dit plaatje recent langskomen op Facebook en het trok gelijk mijn aandacht. Als dat mijn doel is, dan ben ik al een goed eind op weg! Ik heb niet eens het idee dat ik nog aan het werk ben - als ik wel aan opdrachten werk zijn deze zo leuk dat het niet als werk voélt. Natuurlijk is niet hoeven werken wel iets anders dan vakantie. Tijdens een vakantie doe je niet de dingen die je gewoonlijk doet; vooral door het feit dat je werk hebt, kun je ook vakantie hebben.

Toch voelen de afgelopen maanden voor mij als een bijna oneindige zomervakantie. Ik ben geen reiziger, dus een vakantie bestaat voor mij niet uit strand of verre landen of anderszins weggaan. Vakantie is voor mij vrijheid om te doen wat ik wil. Natuurlijk ben ik afhankelijk van de wensen en deadlines van mijn opdrachtgevers, maar die voelen niet als een belemmering, eerder als een kader. Daarbinnen heb ik vrijheid.

Ik vind dit dus een heerlijke, inspirerende quote! Ik ga er voor :-)

Groenafval

In Amsterdam doen ze niet aan afvalscheiden. Ja, je mag wel je plastic apart inleveren, en op incidentele plekken vind je glas- en papierbakken, en ook kun je met wat mazzel textiel kwijt, maar verder wordt alles in één grote verbrandingsoven geflikkerd. Vandaag sprak ik iemand die zei dat Amsterdam helemaal onderaan de rij bungelde als het gaat om afvalverwerking.

Voor mij een reden om naar ECO-logisch te gaan; een ecologisch bouwcentrum in West. Daar hebben Kees en ik de Bokashi gekocht, een compostmaker (fermenteren eigenlijk) voor op het balkon. We hebben geen tuin, en die ene kamerplant zal ook zoveel compost niet aankunnen, maar we hopen op enthousiaste vrienden en familie die met liefde onze compost af willen nemen. Voor mij is het een opluchting dat ik zelf iets kan doen met mijn groenafval.

Nog mooier is natuurlijk om zonder meer minder afval te produceren, en dat wordt mijn volgende stap. Ik koop groente en fruit onverpakt, maak zelf mayonaise, chocopasta, pesto en zuurkool, maak zelfs mijn eigen wasmiddel, én we leven zo veel mogelijk papierloos, maar verder hebben wij best veel afval, vooral plastic. De tips die ik lees om afvalloos te leven gaan mij wat te ver, maar minder moet toch kunnen? Wat denken jullie?

De kracht van routines

Vanochtend na het hardlopen liep ik weer naar boven en besefte plotseling dat alles weer "normaal" is. En dat gaf mij een onverwacht goed gevoel. Nu alle deadlines en feestdagen en vakanties weer achter de rug zijn, is het fijn om weer terug te kunnen naar je routines. Die zijn wel saaier (give me a party any time!) maar hebben ook iets troostend vertrouwds, vind ik.

Voor mij helpen routines ook om over bepaalde dingen niet meer na te hoeven denken - daar heb ik de routines voor. Dat betekent dat ik ruimte maak in mijn hoofd voor andere dingen. Dit is heel mooi beschreven in het boek "Een opgeruimde geest" van Daniël Levitin, waar ook een hoop praktische tips in staan. Mijn brein kan maar een bepaalde hoeveelheid beslissingen en informatie aan per dag, dus het is fijn dat ik dat in kan zetten voor bijvoorbeeld tekstschrijven en niet voor wat ik qua ontbijt zal eten. Ook het hardlopen is zo'n routine, en dat het ruimte geeft blijkt uit het feit dat ik altijd hele goeie ideeën tijdens het hardlopen krijg. Voor nieuwe blog-onderwerpen bijvoorbeeld ;-)

Frisse start

En dan is het 2016! Nog de beste wensen allemaal, en laten we er een geweldig jaar van maken. Ik begon in elk geval voor mijn gevoel goed: ik heb mijn hardlopen weer opgepakt (in december kwam daar weinig van), probeer een maand suikerloos te eten en ben weer een keer kritisch door het huis gegaan voor een nieuwe opruimronde.

En raad eens? Ik had al weer (of nog...) best veel overbodige spullen. Er komen toch ongemerkt nog heel veel spullen je huis binnen, ook al wil je dat eigenlijk niet. Ik probeer alleen maar dingen te kopen die je kunt consumeren of die iets vervangen, maar blijk heel weinig weerstand te kunnen bieden aan boeken (en niet eens altijd tweedehands...) en notitieboekjes. Toegegeven, die laatste worden min of meer geconsumeerd, maar ook aan mijn schrijfdrift zit een grens en ik heb meer boekjes dan ik vol kan schrijven...

Dus: aan het opruimen! Soms heb ik iets vervangen (een veel te grote fruitschaal voor een kleine schaal) maar het oude nog niet opgeruimd. Soms heb ik iets bewaard waarvan ik nu besef dat ik hetzelfde van betere kwaliteit kan lenen bij iemand. En soms heb je gewoon te veel van iets, zoals soeplepels of.... tsja, boeken (want er komen somehow steeds weer nieuwe bij...)

Die nieuwe slag geeft weer fijne energie in het huis, en markeert voor mij een frisse start van 2016!