Na de Vrijmarkt

Afgelopen donderdag zat ik voor het eerst op Koningsdag op een kleedje spullen te verkopen, in plaats van door de Jordaan te struinen. Het was een heel nieuwe ervaring voor mij, en erg leuk.

De spullen waren niet van mij maar van verschillende vrienden en familie van mijn schoonfamilie. Zij hebben al jaren de traditie om op de Vrijmarkt te staan en krijgen van alle kanten spullen aangeleverd om te verkopen. Daardoor zitten ze soms na Koningsdag met meer spullen dan daarvoor. De mooie spullen worden uitgezocht en opgeslagen voor volgend jaar, de rest gaat naar de kringloopwinkel of de stort.

Door het onverwacht mooie weer, een goede verkoop van de spullen en gezellig bijkletsen met mensen die ik niet zo veel zie, was het een hele leuke dag. Toch is het nog best confronterend om te zien hoeveel spullen er eigenlijk in omloop zijn. Eigenlijk zou ik niets meer te hoeven kopen; alles is er al. Vorige week ging mijn rasp stuk, en tussen de spullen die we op ons kleedje hadden staan, zat de perfecte rasp. Denken en leven in overvloed is op zo'n moment helemaal niet moeilijk!

Nu of later?

Ik ben altijd veel bezig geweest met de toekomst. Van zenuwen voor een gesprek tot geld opzij zetten voor later; van sporten voor spieren tot opletten met wat ik eet. Laten we zeggen dat  ik makkelijker kortetermijn-genoegens opzij zet als ik het vermoeden heb dat ik er op langere termijn baat bij heb. En waar ik nu de laatste tijd steeds meer over nadenk is: klopt dit wel?

Het meest merk je dat natuurlijk als er tijdens een verjaardag taartjes langs gaan: nu smullen en straks te zwaar, of nu ontzeggen en een strak lijf houden? (Hoewel dat laatste na je 40ste ook zonder taartjes steeds moeilijker wordt...) Ik probeer gezond te eten en regelmatig te bewegen, om te voorkomen dat ik op latere leeftijd problemen krijg. Ondanks deze levensstijl heb ik nu al last van mijn lichaam. Kan ik dan alleen erger voorkomen door gezond te blijven leven, of roept dit juist stress op waardoor ik steeds meer last krijg? Ik weet het oprecht niet.

Hetzelfde geldt voor mijn spaardrang: ik zet zo veel mogelijk opzij voor "later", terwijl ik tegelijkertijd niet geloof dat het financiële systeem (waar ik mijn geld in bewaar) nog lang bestaansrecht heeft. Nu maar genieten dan? Vermoedelijk word ik dan toch nerveus als ik voor mijn gevoel te weinig buffer heb. Waar ligt de ideale balans tussen genieten van nu en zekerheid voor later? Ik ben benieuwd hoe anderen dat geregeld hebben....

Paasshoppen

In het voorjaar begint de natuur weer fris na een lange donkere winter, en voor veel mensen is het een goed moment om ook hun huis weer op te frissen. Vandaag is het 2e Paasdag en al zo lang ik mij kan herinneren dé dag waarop mensen massaal naar winkelcentra en woonboulevards trekken. Bijna alles is dicht 1e Paasdag, en na een dag lang niks te kunnen hebben kopen, gaat het kriebelen natuurlijk. Ook het winkeltje waar ik af en toe werk is open vandaag. Ik werk er de hele dag (meestal alleen de middag) en ik ben benieuwd hoe druk het gaat worden. Dit weekend is er al een opvallende stijging in het aantal toeristen geconstateerd, dus ik ben voorbereid.

Kees en ik hebben ook heel recent nog de woonboulevard bezocht - we willen een nieuwe bank en na drie mislukte 2e hands-banken, hebben we nu besloten een bank te kopen die gewoon goed is en ook echt bij ons past - zonder concessies. Maar we kijken wel uit omdat op 2e Paasdag te doen. Als je weet dat het extreem druk wordt, dan laat je dat toch uit je hoofd? Of is het juist leuk met zo veel mensen door zo'n winkelcentrum te sjokken?

Ik ga in elk geval zo naar mijn winkeltje, waar het met vijf mensen al gezellig druk is. Fijne 2e Paasdag!

Duurzaam wonen

Toen we dit appartement kochten twee jaar geleden, hebben we alleen de muren geschilderd en de vloer gedeeltelijk vervangen. Het zag er allemaal nog goed uit, en het idee was toen dat we hier ongeveer vijf of zes jaar zouden wonen en dan een upgrade maken naar een ander huis.

Dat laatste is nu veranderd; we merken dat dit huis zo perfect is, dat we hier willen blijven wonen tot we al die trappen niet meer op kunnen - en dan pas verhuizen. Dat betekent dat we nu ook meer in ons huis investeren - al die kleine dingen die je tolereert omdat je denkt dat het tijdelijk is, pakken we nu alsnog aan. Zo hebben we de badkamerkraan vervangen (waar de knop steeds van afviel als ik schoonmaakte), nieuwe deurklinken gekocht en ben ik alle deuren aan het schilderen. Ik heb daarvoor eco-verf gekocht en de kwaliteit verrast me. De verf vloeit fijner en stinkt minder. Wel duurt het even voor het goed droog is, maar het resultaat is prachtig.

Ik ben blij met deze upgrades van het huis. Het is een investering, maar we genieten nu volop van een steeds perfecter huis. En dat is heel duurzaam!

Garderobe

Omdat we een tijdje terug mijn fantastische antieke kast weer hierheen gehaald hebben, is mijn kledingkast nog iets minimalistischer geworden. Ik heb niet veel kleding: 25 jurkjes, 10 vesten (lang en kort) en 3 jasjes. Ze combineren bijna allemaal met elkaar, dus dat is lekker makkelijk. Al surfend op het internet op zoek naar ideeën om een simpele maar effectieve garderobe te creëren, kwam ik op de website van project 333. Een uitdaging om 3 maanden lang met maximaal 33 kledingstukken te doen. Wow!

Gelukkig houden ze rekening met het seizoen, vandaar de 3 maanden. De niet-seizoenskleding kan naar de berging en met de resterende 33 kledingstukken moet je je 3 maanden lang kleden. Ik heb het makkelijk met vooral jurkjes: de zomerjurkjes worden 's winters gedragen met een vest en panties, dus echte seizoenskleding heb ik niets eens. Maar ik vind het wel een interessant experiment om te kijken of ik met nog minder kleding toe kan. En dan wat vaker naar de ruilwinkel, want af en toe wil je toch iets nieuws!