Pensioen enzo

Ik ken maar weinig mensen die roepen dat ze tot op hoge leeftijd willen blijven werken. Ook ik niet, terwijl ik het mooiste werk doe dat ik kan bedenken. Toch, als we kijken naar de staat waarin ons financiële stelsel momenteel verkeerd, is het niet onwaarschijnlijk dat iets als "pensioen" een lang vergeten woord wordt. Ik ben hier al een tijdje over na aan het denken.

Het is niet zo dat ik helemaal niet meer wil werken vanaf een bepaalde leeftijd (zelfs 67 lijkt al niet meer waarschijnlijk als mogelijke pensioenleeftijd). Ik wil wel graag dat mijn werk en mijn leven elkaar aanvullen, sterker maken, mooier maken. Dat betekent voor mij dat mijn werk een integraal deel van mijn leven wordt en dat kan ik alleen maar voor mezelf verantwoorden als ik iets doe waar ik echt passie voor voel. En als ik tot op hoge leeftijd in staat wil blijven zijn om die balans te handhaven, moet ik nu al goed op die balans letten. Voor mij rolt daar een recept voor een gelukkig werkleven uit: leven x werk x passie = balans. En dan hou ik het best nog wel even vol.

Kijktip

Gisterenavond heb ik op aanraden van een vriend van mij de documentaire "Minimalism - a documentary about the important things" gekeken. Hij is op dit moment te zien via Netflix en het was een mooie inspiratie. Veel van de geïnterviewde mensen komen ook terug in het boek "Ontspullen" van Walmann, dus wie niet van lezen houdt kan in plaats daarvan deze documentaire kijken.

Ik herkende veel van de dingen waar ik zelf ook mee geworsteld heb. Ik wil helemaal geen minimalist zijn als het betekent dat je alleen het hoognodige om je heen bewaart. Een bed, een tafel, een stoel en een bord, dat is voor mij echt te weinig. Maar de documentaire maakte duidelijk dat er meerdere gradaties van minimalisme zijn, en dat het er om gaat dat je ten eerste bewust bent van wat je in je leven aan spullen toelaat, en ten tweede dat je alles wat je om je heen hebt ook echt een betekenis voor je heeft. Dus zelfs met ons kleine en soms volle huisje kan ik dus een minimalist zijn!

Minimalisme, dingen uit je leven schrappen die geen waarde toevoegen, is nooit een doel, maar steeds een proces. In dat proces zit ik nog volop. En elke dag een stapje is ook vooruit!