Weggooi-tips

Alle opruimgoeroes en huishoudcoaches ten spijt, kan het soms nog echt heel moeilijk zijn om iets weg te gooien. De redenen zijn heel verschillend: veel geld voor betaald, gekregen van een lieve vriendin, komt vast nog wel eens van pas... Maar als dit je uitgangspunten zijn, kom je nooit van je rommel af. Daarom enkele tips om toch weg te kunnen gooien.

Wees eerlijk
Vraag jezelf af: hoe lang heb ik het niet gebruikt? Hoe groot is de kans dat ik er nog wel iets mee ga doen? En kun je aan een nieuwe komen, bijvoorbeeld door te lenen of huren?

Maak een 6-maanden doos
Twijfel je over iets? Stop het in een zak of doos en zet die zes maanden weg. Als je het item al die tijd niet gemist hebt, dan kan het weg.


Maak een foto
Als je moeilijk afscheid kunt nemen van iets omdat het emotionele waarde heeft, dan kun je er ook een foto van maken. Je hoeft niet alles weg te gooien trouwens, de mooiste spullen met de meest dierbare herinneringen kun je in een memory-box stoppen.

Geef het weg
Raar maar waar: het is een stuk makkelijker om iets weg te doen als je weet dat je er iemand anders heel blij mee maakt. Organiseer een ruilfeest met vrienden, zet het op gratisaftehalen.nl of doneer het aan de kringloopwinkel.

Hou het opgeruimd
De grootste uitdaging! Spreek met jezelf af dat als je toch iets nieuws koopt, er ook iets weg gaat. Zo staat je huis niet na enkele maanden wéér vol.

Nog meer tips vind je hier!

... maar niet druk!

De afgelopen weken (en ook de komende) heb ik heel veel opdrachten met deadlines. Toch wil ik niet zeggen dat ik druk ben, omdat het een eigen keuze is. 'Druk' is voor mij een excuus waarmee je aangeeft dat je je bezig houdt met van alles zonder keuzes te maken in wat echt belangrijk is. Ik doe heel veel dingen niet (waaronder bloggen) om mij bezig te kunnen houden met werk waar ik echt voor kies. Dus hoewel ik veel te doen heb, ben ik niet druk. Misschien is het semantiek, maar voor mij geeft deze gedachte ("het is een keuze") al veel rust.

En nu snel weer aan het werk! :-)

De grote transitie

Je hoort het woord steeds vaker: transitie. Of kanteling, of nieuwe economie. Allemaal wijzen ze op de veranderingen die gaande zijn om van een destructieve maatschappij naar een opbouwende maatschappij te gaan. Van schaarste naar overvloed, van lineair naar circulair. Een maatschappij waarin bestaanszekerheid gegarandeerd is, energie 100% duurzaam is en een economie waarin geld een middel is en geen doel. Een mooie website hierover is degrotetransitie.nl.

Alle positieve signalen ten spijt is zojuist Trump gekozen als president van de VS, scoort Wilders hoog in de peilingen en horen we steeds vaker dat klimaatverandering een hoax is. Klopt het dan nog? Of zijn dat juist de laatste stuipen van een stervende maatschappij vol 'oud' denken? En hoe kunnen we die machtige tegenkracht weren?

Ik heb het antwoord ook niet. Een deel van mij maakt zich zorgen, een deel van mij voelt diep van binnen dat het er bij hoort. Vanuit verval ontstaan nieuwe dingen, en hoe groter het verval, hoe voelbaarder de urgentie. Toch wil ik niet stilzitten en afwachten. Met kleine dingen kun je veel bereiken. Voor de Internationale School voor Wijsbegeerte schreef ik een column die je onder andere hier kunt terugvinden. Want ik denk dat de wereld nog steeds behoefte heeft aan idealisten.

Werkplek

Werken als freelancer kan best eenzaam zijn. Ik heb gelukkig regelmatig contact met mijn opdrachtgevers en twee middagen in de week werk ik in een winkeltje in de Jordaan voor de afwisseling. Toch merk ik dat ik het ook leuk vind om in een ouderwetse 'werkomgeving' te werken: ik word er zo lekker productief van! Daarom heb ik vorige week een ochtend gewerkt bij places.work om te kijken of het bevalt.

Een nadeel (voor mij) is dat het lidmaatschap van dit soort werkplekken aan de hoge kant is. Er is gratis wifi en koffie, en een aangename sfeer. Al die dingen vind ik voor de prijs van een espresso ook bij de koffietent om de hoek, dus ik twijfel nog steeds of het iets voor mij is. Van de andere kant ga ik ook niet bij de koffietent zitten (waarom eigenlijk niet?) terwijl ik voor deze introductie-ochtend een kwartier gefietst heb. De voor- en nadelen wegen dus nog redelijk tegen elkaar op. Hoe lossen collega-freelancers dit op?

Ruilparty

Afgelopen weekend heb ik voor het eerst een ruilparty bezocht. Het is een klein netwerk van vrouwen en twee keer per jaar organiseren zij een bijeenkomst bij iemand thuis. Er komen steeds nieuwe mensen op af met verschillende smaken en maten, waardoor het aanbod divers is en er voor iedereen wel iets leuks te vinden valt.

Het is een laagdrempelige manier om je kledingkast te vernieuwen: kledingstukken die je zelf niet meer draagt vinden een nieuwe liefhebber, en zelf kun je op zoek naar leuke nieuwe items. Ik miste al een tijdje een eenvoudig zwart vest: ik heb mijn vorige vest wegens onherstelbare gaten weg moeten doen en er nog niets voor teruggevonden. Tot afgelopen zondag: een prachtig vest voor nop! Plus nog een grijs vest (draag ik nu en zit heerlijk) en een heel mooi wollen jasje. Ik heb een volle tas met kledingstukken ingeleverd, een deel van mijzelf en een deel van vriendinnen die ook hun kast hadden opgeruimd. Alle stukken die aan het einde van de middag overbleven, zijn naar Dress for Succes of de kringloop gegaan. Ik ga denk ik ook een keer zoiets organiseren!