The Happy List

Deze keer een korte blog met een tip: een tijdje terug heb ik op spotify een playlist gemaakt met van al mijn favoriete bands één nummer. Ik heb de playlist The Happy List genoemd, en ook gezocht naar happy nummers van de muzikanten (bij Portishead nog wel een uitdaging ;-)). Elke keer als ik nu naar de Happy List luister word ik helemaal blij, dus het blijkt een instant oppepper!

Ik ben benieuwd naar jullie Happy Lists. De mijne vind je hier!

Geen rommel

Ik kom regelmatig bij mensen thuis die met een verontschuldigende blik zeggen: "Let niet op de rommel". Soms is het onzin en ziet het huis er netjes opgeruimd uit, maar soms is het inderdaad een enorme chaos. Op weg naar huis bedenk ik dan vaak hoe dat nou kan: waarom is het ene huis zo rommelig, en het andere niet? En als ik dan weer ons huis binnenstap weet ik het: je moet voor alles een vaste plek hebben.

Het is een cliché en het eerste wat je leest in ongeveer alle opruim-bestsellers, maar oh zo waar. Als je niet weet waar je iets moet laten en je legt het 'tijdelijk' even 'ergens' neer, dan wordt die plek in een ommezien een soort rommel-magneet. Heel makkelijk om er dan iets bij te leggen, want dan ruim je het 'straks' allemaal tegelijk op. Maar wat geen vaste plek heeft, kán niet opgeruimd worden, tot je er een plek voor maakt.

Misschien zijn Kees en ik wel wat overdreven, maar we hebben gemerkt dat zeker in een klein huisje het heel belangrijk is om alles wat je gebruikt ook weer gelijk op te bergen. Het wordt hier sneller rommelig dan in een groot huis, waar de ruimte misschien meer gevoel van leegte geeft. Dus hebben we een plek voor alles en ruimen we steeds op. Voelt erg fijn!

Onthaasten

Nog enkele dagen en dan gaan we op vakantie - met de trein naar Zuid Frankrijk. Het idee om ruim een week niets te hoeven staat me erg aan. En dat met een leven waarin ik al erg weinig moet! Ik heb vaker gezegd dat het voelt alsof ik alle dagen vakantie heb, maar als ik heel eerlijk ben dan zijn er best veel dingen die ik 'moet'.

Deze laatste paar dagen zitten vol met afspraken en daarnaast heb ik nog wat lange-termijn schrijfopdrachten waar ik tussendoor aan wil werken. Dat maakt dat ik toch nog een opgejaagd gevoel heb, waardoor ik niet de rust kan opbrengen om inderdaad te gaan zitten en te schrijven. Zelfs deze blog kostte discipline! ;-)

Misschien zijn rustmomenten, zoals een vakantie maar ook vrije dagen tussendoor, wel nodig om energie te hervinden om daarna weer lekker te kunnen werken. De afgelopen maanden heb ik erg veel opdrachten gehad en dat is heerlijk - het bewijs dat ik een goede keus heb gemaakt toen ik voor mezelf begon. Dat ik daarbij de benodigde rust een beetje uit het oog ben verloren merk ik nu. Tijd dus om te onthaasten, zodat ik alvast lekker ontspannen de trein in stap.

Minder willen?

Laatst stond er in De Groene een geweldig artikel over hoe overvloed leidt tot keuzestress. Hoe we daarom onszelf steeds strengere grenzen opleggen, om binnen die enorme hoeveelheid keuzes jezelf toch wat te beperken, wat dan gek genoeg weer leidt tot vrijheid.

Een reden voor sommigen om te roepen dat we minder moeten willen, en voor anderen om juist te zeggen dat we meer moeten willen. Zelf ben ik enige tijd terug al opgehouden met na te denken over wat ik wil. Ik reageer intuïtiever op intrinsieke wensen en dan "wil" ik dat op dat moment ook. Ik leg mezelf niet op om 3x per week hard te lopen, maar doe het meestal wel - gewoon, omdat het lekker is. Yoga, wandelen, een stukje chocola... ik denk er niet te veel over na of ik het "wil" of misschien zelfs "moet" van mezelf, maar doe het omdat het op dat moment goed voelt.

Jaren geleden was ik helemaal verslaafd aan een bepaalde categorie zelfhulpboeken: hoe sport ik gezond, hoe eet ik gezond, hoe ontspan ik... en vooral: hoe stel ik doelen en hou ik mijzelf daaraan. Deze vorm van jezelf grenzen opleggen wordt in het artikel uitgebreid besproken en in zekere zin zijn we daar allemaal wel mee bezig. Tegelijkertijd merk ik dat door het stellen van doelen ik de hele tijd met de toekomst bezig ben, en vergeet om in het "nu" te leven. Mijn eerstvolgende doel is om daar wat meer balans in te vinden ;-)

Momenten

Gisteren was een heerlijke dag. Niet omdat we iets groots en meeslepends hebben gedaan - geen bevrijdingsfestivals, geen vrijheidsmaaltijd - maar omdat er momenten tussen zaten die mij deden beseffen dat eigenlijk elke dag voor mij vrijheid is. De vrijheid om te doen wat ik leuk vind, om te gaan waar ik heen wil en te zeggen wat ik kwijt wil.

Deze momenten betekenen veel voor mij: het gevoel dat ik het leven leef waar ik blij van word. Picknicken in het park omdat de zon schijnt (en niet omdat je toevallig vrij bent), werken omdat het een leuke opdracht is (en niet omdat je baas het zegt), hardlopen in de vroege ochtend omdat je alle tijd hebt (en zelfs nog yoga daarna omdat je rug de picknick iets minder leuk vond). Ja, mijn leven telt veel mooie momenten - ik ben blij dat ik de keuzes heb gemaakt die dit mogelijk maken.

Slapen in vrijheid

Bij mij op de hoek is zojuist Hotel van Schaffelaar geopend. Het is een eenmalig openlucht hotel, speciaal voor 4 en 5 mei. Slapen in vrijheid en veiligheid, binnen of buiten, is geen vanzelfsprekendheid en dit hotel is opgezet om gasten, buurtbewoners en voorbijgangers daarvan bewust te maken.

Voorafgaand aan de incheck was er een bescheiden maar indrukwekkende dodenherdenking verderop aan de Bos en Lommerweg, en later op de avond is er een openlucht bioscoop waar de film HUMAN vertoond wordt. Het hotel is helemaal volgeboekt, wat behoorlijk uniek is. Verschillende mensen die ik ken zullen vannacht onder de sterrenhemel in hun bed kruipen - ik ben heel benieuwd hoe ze dat bevalt. Morgenochtend wordt er door de buurt ontbijt geserveerd, dus ik zal nog wel even langslopen om te vragen hoe ze geslapen hebben. En ik? Ik slaap vannacht dankbaar, warm en droog; en vooral vrij en veilig. Dat gun ik iedereen.

Plurale psyches

Ik heb verschillende karaktertrekken die elkaar nogal eens in de weg zitten. Zo is een deel van mij een levensgenieter (wijn!), en een ander deel een gezondheidsfreak (nee!). Mijn 'vrek'-deel (spaar!) is het niet altijd eens met de keuzes van de kunstenaar (Apple!). Eigenlijk is de avonturier (speel!) de enige die het met alle andere "plurale psyches" kan vinden.

Ik ben vast niet de enige met meervoudige karaktertrekken. Omdat ik soms gek werd van het geruzie in mijn hoofd (inclusief schuldgevoelens als ik toegaf aan de één en daardoor niet aan de ander), heb ik bedacht dat ik elke maand voor al mijn psyches een mini-doel stel. Zo kunnen ze zich daar helemaal op concentreren en zijn dan heel tevreden. Dit doe ik al een tijdje en het werkt verrassend goed voor mij. De vrek mag deze maand extra beleggen, de gezondheidsfreak ziet even van de wijn af - waar de levensgenieter het mee eens is omdat zij naar het Rollende Keukens Festival mag. De avonturier kijkt enorm uit naar de vakantie, en de kunstenaar naar de edelsmeedcursus die volgende week start. Op deze manier geef ik al mijn psyches een stem en voel ik dat ik veel meer in balans ben.