Opdrachtgever

Meestal zit ik aan de ontvangende kant van de tafel en heb ik tegenover mij een opdrachtgever die aangeeft wat hij of zij van mij verwacht. Meestal vraag ik dan nog even door, om zeker te weten dat ik iets doe wat écht gevraagd wordt. Sinds vorige week heb ik mogen ervaren hoe het is om aan de vragende kant te zitten.

Ik ben namelijk gevraagd om opdrachtgever te zijn voor een groep studenten van een hogeschool, die zich willen (of moeten, dat is op school nooit zo duidelijk) bekwamen in social media strategieën. Zij gaan daarvoor een rapport schrijven voor de website van Kees en mij, circulairestad.org. Ik heb een gastcollege gegeven en kort verteld wat ik van ze verwacht. Het bleef heel stil en daar werd ik een beetje nerveus van. Zouden ze me echt begrijpen? Ik heb dus nog wat meer verteld, en na weer een stilte nog maar wat meer. Ik begrijp nu hoe opdrachtgevers zich soms moeten voelen als freelancers
weglopen met een opgewekt "komt voor elkaar!" zonder een vraag te hebben gesteld.

Nee, ik blijf mijn opdrachtgevers lekker doorzagen over wat ze willen. En dat rapport... ik ben heel benieuwd!