Gisteren zijn Kees en ik met vrienden naar een festival geweest. Het was een mooie line up met De Dijk, K's Choice, UB40 en Duran Duran - en bovendien heerlijk zonnig weer! We besloten met de trein te gaan en naar het festivalterrein te lopen; dat bleek verder dan verwacht maar we vonden daar op het terrein een prachtplek waar we alle tijd en ruimte hadden om bij te komen.Ik was vergeten hoe heerlijk het kan zijn om helemaal niets te doen. Als ik thuis ben kan ik best besluiten om op het balkon te gaan lezen, maar ik weet dat ik elk kwartier opspring om iets te gaan doen: was ophangen, boodschappen doen, koffie zetten, een blog schrijven.... Gisteren, languit in het gras omringd door blije mensen, koud bier en fijne muziek, kon ik dat niet. Er restte mij geen keus dan te blijven liggen, in de zon. Wat een ervaring!
Even bewust afstand nemen van het alledaagse, van de dozen en de rommel in huis, van de huishoudelijke taken, van de zorgen in je hoofd blijkt een verademing. Er was veel op de organisatie van het festival aan te merken (duur, slecht eten, nergens water en geen bussen terug naar het station - dus wéér lopen) maar het feit dat ze me een mini-vakantie bezorgd hebben is me veel waard geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten