Groots en meeslepend

Wie mij al wat langer kent, weet dat dit heel lang 'mijn' woorden waren. En ik bedoelde dan ook echt Groots En Meeslepend - het kon niet dramatisch genoeg. Nu kwam ik recent een boekje tegen met die titel van Lou Niestadt, en tot mijn verrassing met de onverwachte ondertitel "Een Ode aan de Alledaagse Sleur".

Wacht. Ho. Dat is behoorlijk met elkaar in tegenspraak!

Of toch niet? Ik heb het boekje gelezen (heel leuk: het is helemaal geschreven en dus niet getypt. Compleet met schrijffoutjes en kleine tekeningetjes) en het was lang geleden dat een boek mijn leven zo op de kop heeft gezet. Natuurlijk is er nog steeds niets Groots en Meeslepends aan de was opvouwen, maar ik heb wel ontdekt dat als je alledaagse dingen met intentie en aandacht doet, het veel betekenisvoller wordt. In elk geval Groots.

Ook heel leuk: de verschillende karaktertrekken van jezelf een naam geven (Lou Niestadt heeft het over 'zinderende zielen') zodat je ziet wanneer je jezelf tegenwerkt: "Ja hoor, daar komt de gezondheidsfreak weer mopperen, terwijl de levensgenieter gewoon lekker een wijntje wil..." Verder heb ik mijn eigen manifesto geschreven, een weekindeling gemaakt met een dansdag en een wonderdag en een zindag, en ben ik met een Art Journal begonnen. Groots en Meeslepend!