Van veel naar beter

We zijn nog steeds bezig met het opruimen en ik verbaas me er elke dag over hoeveel spullen er nog uit kasten, laatjes en dozen komen. Vooral veel papierwerk: tekeningen en knutselwerkjes van de lagere school, mijn eerste werkstukken van de universiteit, een complete map met uitgeprinte emails uit de tijd dat ik in de VS studeerde en zelfs een keurig met de hand geschreven zelfverzonnen verhaal van vier kantjes.

Ik maak van alles foto's en heb één doos uitgeroepen tot memory-box. Als deze vol zit en ik wil er nog wat bij doen, moet er ook iets uit. Het is een uitdaging, want hij zit nu vol en ik weet dat ik mijn dagboeken nog ergens tegen ga komen... Toch geloof ik sterk in "van meer naar beter", een mooie uitspraak van Kees. In ons geval ook van "veel naar beter" ;-) Als we zo doorgaan, zijn we straks alleen maar omringd door dingen die we echt gebruiken en waar we echt van houden.

Bij het opruimen maken we stapeltjes: absoluut houden, kan weg en twijfel. Maar vaak blijkt het "absoluut houden"-stapeltje toch nog te veel en als ik er weer kritisch door heen ga, blijkt er veel alsnog weg te kunnen. Dat geldt niet alleen voor memoralia, maar ook voor boeken, servies en zelfs iets alledaags als schoonmaakartikelen. Eigenlijk kan ik met alles wel minder, en dat is ook onze grote uitdaging - vinden we door deze verhuizing onze basis van "genoeg"?