Netwerken

De afgelopen weken heb ik steeds inspirerende gesprekken gehad met mensen die mij door hun ideeën dichter bij mezelf hebben gebracht. En wat ik daardoor ontdekt heb, is dat ik alleen maar wil werken met mensen die mij dit soort energie geven. In een gesprek met architect Thomas Rau gaf hij zelfs letterlijk aan dat als mensen iets van hem vroegen waar hij niet persoonlijk achter staat, hij de opdracht weigert. Dat klinkt heel logisch, maar is best eng in een maatschappij die voorlopig nog draait om geld verdienen.

Toch geloof ik ook in een zekere vorm van magie, of zoals mijn goede vriend Engbert Breuker zegt: Als hoofd en hart verbonden zijn, doen je handen vanzelf de juiste dingen. Als ik doe wat bij mij past, volgt het geld vanzelf. Of klinkt dit te idealistisch, te naïef? Ik merk steeds weer dat als ik een besluit neem waardoor er ruimte ontstaat, deze ruimte gelijk gevuld wordt met nieuwe dingen. De natuur heeft een hekel aan leegte, en als alles energie is, waarom zou dat dan niet gelden voor de ruimte in het leven?

Zo heb ik onlangs iemand ontmoet die mij kan helpen een al jaren oude droom te verwezenlijken, namelijk het schrijven van een boek. Ik heb tientallen concepten liggen, maar het lukt me niet om deze droom in daad om te zetten. Ben heel benieuwd of ik de energie die ik nu heb om met hem te schrijven ook blijft!