Groei om de groei

Ik heb het in mijn blogs al vaker gehad over de huidige maatschappelijke neiging om steeds maar méér te willen. En dat geldt niet alleen voor consumenten - ons voornaamste levensdoel is het verwerven van materiële spullen met de monetaire vruchten van onze arbeid - maar ook voor de economie.

De media juichen dat de crisis over is omdat we weer meer gaan consumeren. Ik zie dat juist als een teken van het onvermijdelijke van de crisis. We kunnen geen grondstoffen aan de aarde blijven onttrekken zonder gevolgen, dat gaat uiteindelijk mis en dan hebben we pas echt een crisis. Groei omwille van de groei is immers ook de filosofie van kankercellen. Voor mij is "groei" een groei in bewustwording, in het besef dat we genoeg hebben. Een groei in waardering voor onze aarde en in tevredenheid voor wat we hebben. En die groei, die mogen we wat mij betreft oneindig nastreven.