Bij de tijd

Sinds kort heb ik een horloge. Voor de meeste mensen zal dit geen openbaring zijn, maar voor mij is het een grote stap. Ik werd namelijk altijd heel nerveus van horloges, van de mogelijkheid om elk moment de tijd te weten. Ik liet mij daar dan compleet door leiden, dus het afdoen van het horloge, ruim vijftien jaar geleden was toen ook een grote stap.

Ik weet niet of het nu anders zal zijn. Ik heb eerst 'geoefend' met het horloge van een vriendin, bedacht dat het niks voor mij was en toen ik 'm weer teruggegeven had bleek ik toch de hele tijd weer op mijn pols te kijken. Daarom heb ik via Marktplaats een horloge gekocht dat je met de hand op moet winden en dat ouder is dan ikzelf. Die zal dus ook nog wel even meegaan ;-)

De belangrijkste reden dat ik weer een horloge wilde, is dat mijn tijdsbesef veranderd is sinds ik zelfstandige ben. Eerder had ik de structuur van het werk, met vaste tijden voor overleg, lunch, reistijd... Nu heb ik dat niet meer en merk ik steeds vaker dat mijn besef van tijd ofwel weg is (flow heet dat, heerlijk) ofwel mij op het verkeerde been zet (een glazige blik als de kassadame mij goedemiddag zegt, terwijl ik er van overtuigd ben dat het ochtend is). Ik hoop dat een horloge mij daarbij gaat helpen: een soort structuur bieden waar ik op kan vertrouwen, zoals ik in loondienst kon vertrouwen op de regelmaat van de vergaderingen. Ik ben benieuwd!