Ik ben altijd gefascineerd geweest door letterbakken bij mensen thuis. Al die miniatuurdingetjes, van vingerhoed tot plastic Eiffeltoren... Ik dacht altijd dat elke miniatuur een betekenis had voor de eigenaar, maar in die tijd (ik heb het over làng geleden) was het verzamelen van letterbak-vulling een doel op zich, en geen middel voor een herinneringen overzicht.Tot een vriendin van mij de kurk van een champagnefles, die we opengetrokken hadden ter viering van het leven, meenam met de woorden dat deze in haar letterbak zou gaan. Het kon dus wel! Niet veel later kreeg ik van Kees mijn eigen "letterbak", een bierflessendienblad uit de Wereldwinkel. Sindsdien spaar ik herinneringen die ik exposeer in mijn letterbak. Schelpen van ons eerste weekendje weg, een miniatuur Las Meninas uit Madrid, verschillende zelfgemaakte bruidspaartjes van onze trouwtaarten en enkele entreekaartjes. Ik besef dat het "spullen" zijn die staan voor herinneringen, en dat ik die spullen niet nodig heb om de herinneringen te bewaren (zoals ik in eerdere blogs verkondigd heb), maar ik word wel heel blij van deze mini verzameling!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten