Stroomstoring

Gisterochtend ging de wekker en terwijl ik slaperig het licht aan wilde doen, merkte ik dat er niets gebeurde. Vaag herinnerde ik mij ook dat ik 's nachts naar de wc was gegaan en vond dat het overal echt veel donkerder was dan anders. Dat klopte ook: heel Amsterdam lag plat door een stroomstoring.

Mijn eerste reactie was schrik: we zijn allemaal echt heel afhankelijk geworden van elektriciteit. Mijn tweede was enthousiast; hoever kan ik komen zonder stroom? Toch best ver: kaarsjes door het hele huis verdeeld en koffie uit de percolator. Niet douchen maar wassen, en extra warme kleding aan. Bij het ontbijt toch weer even paniek: mijn iPhone was met z'n laatste percentages batterij bezig. Maar is het echt heel erg, een dagje zonder iPhone? Misschien zelfs wel rustig. Ik zou ook minstens een paar uur gewoon kunnen werken met een volle laptop, zonder afgeleid te worden door mail of interessante websites (want ja, ook internet lag er uit natuurlijk).

Mijn conclusie was dat een dag zonder stroom nog wel te doen zou zijn. Je wordt er vanzelf creatiever van. Maar in alle eerlijkheid was ik heel blij dat rond half negen alles het weer deed, al kon ik die dag niet naar Haarlem omdat alle treinen nog van slag waren. Gelukkig is dat nu ook opgelost!