Piramide van Maslow

De piramide van Maslow is denk ik iedereen wel bekend; iedereen zoekt eerst de fundamenten in het leven zoals onderdak, eten en veiligheid, en pas als daaraan voldaan is heb je aandacht voor je sociale omgeving en uiteindelijk voor zelfontplooiing. Ik heb lange tijd gedacht dat dit waar was, en dat ik pas met het zoeken naar erkenning en waardering, en met zelfontplooiing bezig kon zijn nadat ik mijn primaire behoeften vervuld had.

Tot ik een opmerking las over Joseph Campbell, die zei dat de piramide juist op z'n kop moest staan. Je weet je behoeften pas als je je levensdoel weet, als je door zelfonderzoek hebt uitgevogeld waarom je op deze wereld bent. En daar zit wel wat in natuurlijk. Want wie niet weet wat hij nodig heeft, kan ongebreideld blijven consumeren zonder het gevoel te hebben dat aan zijn of haar behoeften voldaan is. Veel mensen blijven daar ook steken, ze komen niet uit de onderste lagen van Maslow omdat ze niet weten waarvoor ze het doen. En dus is blijven kopen en blijven werken om dat te bekostigen, hun bestaansrecht geworden. Het tolt nog een beetje in mijn hoofd en ik weet niet of ik het nu helemaal goed zegt, maar het idee dat je pas weet wat je wilt als je weet waar je het voor doet... dat staat mij aan!