Puntjes op de i

Wie wel eens verhuisd is, weet dat als je eindelijk alle dozen leeg hebt, het bed en de kasten staan en in de meeste kamers is er licht, er een gevoel van voldoening optreedt. Dit is helemaal terecht, maar ook een beetje gevaarlijk. Ervaren verhuizer als ik ben, weet ik dat alle kleine laatste dingetjes zo maar al te makkelijk "even" uitgesteld worden. Tot je er aan gewend bent geraakt en het alleen nog maar een vaag zeurend ding in je hoofd is. Soms.

Dit weekend wilde ik weer een paar van die laatste dingetjes doen, waaronder de kroonluchter in de slaapkamer. En dan merk je dat het één snel tot het volgende leidt - toen Kees van het bed stapte en het kleedje onder hem vandaan gleed (een "erica-momentje" heet dat in mijn vriendenkring, ik ben notoir onhandig), werd de lijst met kleine dingen al weer aangevuld met anti-slipmatjes kopen en op maat knippen. Dus daarom zeggen ze dat een eigen huis nooit af is!

Maar er zijn weer wat kleine
dingen afgerond, en de voldoening is minstens zo groot als na het uitpakken van een dozijn dozen.

Thuis

Vorige week, vlak na de verhuizing, kwamen wat goede vrienden langs voor een borrel. We hebben heerlijk lang op het balkon gezeten, met kaarsen, goede wijn en hapjes. Samen getoast op het leven en de liefde (zoals altijd) en ook op vriendschap en nieuwe huizen. Op dat moment merkte ik dat het "huis" een "thuis" was geworden - omdat we het kunnen delen met vrienden.

 Natuurlijk gaan we nog een echte housewarming geven, maar nu al komen met regelmaat mensen langs voor lunch of borrel. Ik heb nagedacht over waarom ik die momenten nou zo bijzonder vind voor het "thuisgevoel". Ik denk dat het te maken heeft met de bevestiging van anderen dat dit nu ook ons "thuis" ís, waardoor ik het zelf ook besef. Ik laat vol trots ons nieuwe kleine huisje zien en vrijwel iedereen geeft aan dat het huisje een perfecte mix is van Kees en mij, en helemaal bij ons past!

Alles verkocht

Gisterenavond heb ik het laatste item van de lijst van overbodige spullen verkocht. Door de verhuizing naar een kleiner huis hadden we geen keus: er moest heel veel weg. Maar ruimtegebrek is niet de enige reden merk ik nu - het lucht enorm op om kritisch door je spullen te gaan en goed te bedenken of je ze echt wilt houden. Veel van wat in ons oude huis stond was ruimtevulling, en het kon ook makkelijk omdat we die ruimte hadden.

Behalve vrienden, familie en de kringloopwinkel, hebben we ook wildvreemden blij gemaakt door onze spullen voor meestal kleine prijsjes te verkopen. Het geld hebben we in een aparte envelop gestopt, zodat het niet op zou gaan aan boodschappen. En al die kleine prijsjes bij elkaar hebben toch een aangenaam bedrag op geleverd, waar we binnenkort een weekendje van naar Parijs gaan! Extra bonus is dat we steeds het muntgeld in onze spaarvarkens doen en daar in Parijs een keer lekker luxe van uit eten zullen gaan!

Downshiften

We zitten nu een paar dagen in het nieuwe huis en zijn al redelijk gesetteld. Waar we achter zijn gekomen met he uitpakken van de dozen is dat we - ondanks alles wat we weg gedaan hebben - nog steeds te veel spullen hebben meegenomen. Dat varieert van "toch geen plek voor" tot "waarom wilde ik DIT bewaren?!"

We gaan dus vrolijk door met opruimen en wegdoen. Vandaag gaat er weer een doos richting kringloopwinkel en ook liggen er nog stapeltjes boeken klaar voor vrienden. Ik merk hoe mijn behoefte langzaam aan het verschuiven is. Uit veel spullen heb ik gekozen wat er weg kon. Uit wat er over was, heb ik opnieuw gekozen wat er weg kon. Op deze manier kan ik doorgaan tot alles weg is! Ga ik niet doen natuurlijk, maar het is we opvallend dat als je eenmaal begint met opruimen, er steeds meer weg lijkt te kunnen. Als ik nu om mij heen kijk, in ons nieuwe appartement, dan zie ik alleen maar dingen waar ik heel blij van word. Alles heeft een herinnering, een verhaal, een waarde voor mij. Dat was de moeite van het opruimen echt waard!

Investeren in ervaringen

Eén van de belangrijkste redenen voor onze keuze om in vaste lasten omlaag te gaan, is dat we dan meer financiële ruimte krijgen om leuke dingen te doen. Voor ons huwelijk hadden we - omdat we spullen genoeg hebben- aan vrienden "quality time" gevraagd, omdat er altijd ruimte is voor nieuwe herinneringen. Dat heeft een onvergetelijke zomer opgeleverd, en nu willen we graag zelf ook meer ervaringen "maken".

Dus toen op de dag van de verhuizing het aanbod kwam om een paar dagen later mee te varen op een Tall Ship tijdens de Sail Out Thank You Parade, zei ik gelijk ja! Dat is precies de ruimte die we nu hebben gekregen - dat we spontaan tegen dit soort kansen ja kunnen zeggen.

En het was een fantastische ervaring; op een traditionele driemaster met de wind in het haar en een prachtig zicht op alle andere Tall Ships. Samen met Kees en mijn vrienden heb ik van elke minuut genoten!

Verhuisd!

De verhuizing is achter de rug en ik zit nu n het ochtendzonnetje op mijn nieuwe balkon, met een espresso en de laptop. Ik kan wel wennen aan dit leven! :-)

De verhuizing zelf was zwaarder en langer dan ik had gedacht. Niet alleen fysiek zwaar, maar ook zwaar om het huis waar je jaren zo fijn gewoond hebt leger en leger te zien worden. Bij het inladen van het nieuwe huis was ik verbijsterd over de hoeveelheid dozen die naar binnen gebracht werden. Uiteindelijk bijna drie rijen dik voor het raam! Hoezo?? We hebben zo ontzettend veel opgeruimd dat ik zeker wist dat we bijna geen spullen meer over hadden. En wat zat er in al die dozen? Ik wist het echt niet meer... Boeken ja, dat waren de meeste dozen. Maar verder? "Deco woonkamer"? "Slaapkamer allerlei"? Heldere omschrijvingen zijn een vak apart

Maar alle dozen zijn leeg nu, we zijn redelijk ingericht en gaan zo de kunst aan de muur hangen. En dan genieten van ons nieuwe stekje!

Ontheemd

We zijn nu ruim een week bezig in het nieuwe huis en het wordt steeds mooier. Het is fijn om op te bouwen, in tegenstelling tot wat er nu langzaam maar zeker gebeurt in het "oude" huis. We zijn aan het inpakken, opruimen en verkopen - het wordt leger en killer. Deze tussenperiode is even vervelend; ik voel me ontheemd. Geen echt thuis meer. Het lijkt een beetje op de eerste tijd toen Kees en ik net samen waren maar nog niet samen woonden - eigenlijk leef je half in twee huizen.

Ik besef daardoor hoe belangrijk een vertrouwde basis is, een echt thuis. Een plek waar je tot rust komt en weer op kunt laden. Van waaruit je leeft en liefhebt. Eigenlijk te decadent voor woorden dat ik zo'n gevoel heb terwijl we op dit moment maar liefst twee huizen hebben ;-) maar het blijkt dus dat een huis niet vanzelf een 'thuis' is. En het nieuwe huis heeft alles in zich om ons nieuwe thuis te worden! Als straks Kees en onze kat Istar rondlopen, onze boeken er staan en er koffie door de percolator pruttelt, dan weet ik zeker dat ik me thuis voel. Ik zie er naar uit!

Klussen

We zijn al een paar dagen in het nieuwe huis aan het klussen. Er hoeft maar weinig te gebeuren - alles krijgt een frisse verflaag en in de badkamer willen we een wastafel met lades. De oude wastafel hebben we op een weggeefsite gezet en die wordt morgen opgehaald. In de woonkamer willen we een eko-keur laminaatvloer - nu is de kamer voorzien van wel hele witte (kunststof) tegels. Maar deze kunnen nog zeker gebruikt worden in een hal of kleine keuken, dus ook de vloer gaat op de weggeefsite.

Ik heb al aardig wat muren geschilderd. Morgen wil ik het kamertje doen dat de studio gaat worden, en die we tot nog toe als opslagkamer hadden gebruikt. We hebben dus de klusspullen naar de slaapkamer versleept, en ik stond er verbaasd van hoe lang we daar mee bezig waren. In een paar dagen hebben we dus heel veel spullen (verf, gereedschap, snoeren, rekjes...) verzameld! Het meeste daarvan gebruiken we uiteindelijk, maar opvallend hoe snel en ongemerkt het verzamelen van spullen gaat. Overigens wordt het resultaat heel mooi!

Sleutel

We hebben de sleutel van ons nieuwe huis! Natuurlijk hebben we dat diezelfde middag nog in stijl gevierd: Champagne!